اختلال نوشتن

اختلال یادگیری با عنوان اختلال یادگیری اختصاصی عموما در اوایل دوران رشد تا پیش از سنین مدرسه آغازو با نارسایی هایی درعملکرد فردی ،اجتماعی ،تحصیلی ویاشغلی همراه می شوند. این اختلال نخستین بار در سنین آموزش رسمی ظاهر می گردد وبا مشکلات مداوم و مخرب در یادگیری مهارت های تحصیلی پایه نظیر: خواندن ،نوشتن ویا ریاضیات مشخص می شود. همچنین عملکرد فرد در مهارت های تحصیلی با در نظرگرفتن سن تقویمی وی ، به طور چشمیگیری پایین تر از میزان مورد انتظاراست. مشکلات این دانش آموزان تنها با افت تحصیلی پایان نمی پذیرد، بلکه به سرزنش و تحقیر دانش آموزان ،شکل گیری خودپنداره ضعیف و کاهش عزت نفس آنان نیز می انجامد و سلامت روان آنهارا به مخاطره می اندازدو چه بسا آنها را به سازو کارهای دفاعی ناموفق می کشاند. لازم به ذکر است که اختلال یادگیری مربوط به کم توانی ذهنی ،مشکلات شنوایی و بینایی و یا اختلالات عصبی حرکتی نمی باشند و بر یادگیری افرادی اثر می گذارد که از سطح کارکرد هوش طبیعی برخوردارند و حتی در افرادی که بهره یهوشی بالایی دارند هم دیده شده است.

اختلال یادگیری اختصاصی شامل : اختلال در خواندن ،اختلال در نوشتن و اختلال در ریاضیات می باشد.

اختلال یادگیری نوشتن:تشخیص این اختلال زمانی گذاشته می شود که این اختلال به طور قابل ملاحظه در پیشرفت تحصیلی یا فعالیت روزمره ی زندگی تداخل ایجاد کرده است . کودکان مبتلا به اختلال نوشتن پس از ورود به دبستان خیلی زود مشکلاتی در هجی کردن کلمات نشان می دهند. با بالا رفتن سن و رفتن به کلاس های بالاتر، جملات کتبی و شفاهی این کودکان به طور آشکاری ،ابتدایی تر و نسبت به سطح مورد انتظار، پایین تر به نظر می رسد و حاوی تعداد زیادی ،اشتباهات دستوری می باشد. این کودکان در زمینه های زیر مشکل دارند:

صحت هجی کردن – صحت دستور زبان و علامت گذاری جملات –شفافیت یا نظام مند بودن بیان نوشتاری