اختلال یادگیری با عنوان اختلال یادگیری اختصاصی عموما در اوایل دوران رشد تا پیش از سنین مدرسه آغازو با نارسایی هایی درعملکرد فردی ،اجتماعی ،تحصیلی ویاشغلی همراه می شوند. این اختلال نخستین بار در سنین آموزش رسمی ظاهر می گردد وبا مشکلات مداوم و مخرب در یادگیری مهارت های تحصیلی پایه نظیر: خواندن ،نوشتن ویا ریاضیات مشخص می شود. همچنین عملکرد فرد در مهارت های تحصیلی با در نظرگرفتن سن تقویمی وی ، به طور چشمیگیری پایین تر از میزان مورد انتظاراست. مشکلات این دانش آموزان تنها با افت تحصیلی پایان نمی پذیرد، بلکه به سرزنش و تحقیر دانش آموزان ،شکل گیری خودپنداره ضعیف و کاهش عزت نفس آنان نیز می انجامد و سلامت روان آنهارا به مخاطره می اندازدو چه بسا آنها را به سازو کارهای دفاعی ناموفق می کشاند. لازم به ذکر است که اختلال یادگیری مربوط به کم توانی ذهنی ،مشکلات شنوایی و بینایی و یا اختلالات عصبی حرکتی نمی باشند و بر یادگیری افرادی اثر می گذارد که از سطح کارکرد هوش طبیعی برخوردارند و حتی در افرادی که بهره یهوشی بالایی دارند هم دیده شده است.

اختلال یادگیری خواندن(صحت خواندن کلمات-سرعت و فصاحت خواندن- درک مطلب شفاهی)

مهارت خواندن نیازمند آن است که اولا مغز فرد، بین حروف و صدای آنها ارتباط برقرار کند و درثانی آن صداهارا با نظم مشخصی تلفظ کندو در نهایت ،کلمات را در قالب جملات بخواند.کودکانی که به این اختلال دچار هستند در روان ورسا خواندن کلمات دچار اشکال هستند. این کودکان در مهارت های زبانی مشکل دارند،بنابراین ممکن است علاوه برمشکل خواندن در دیگر مهارت های زبانی از جمله نوشتن ،هجی کردن ، فهمیدن و تلفظ کلمات نیز دچار مشکل باشند.این کودکان ممکن است در درک جملات نیز مشکل داشته باشند. بعضی از افراد گمان می کنند که اختلال خواندن نقصی در بینایی است که باعث می شود کودک کلمات را برعکس یا عقب و جلو ببیند، در حالی که هیچ ارتباطی با مشکل بینایی ندارد.همچنین این اختلال هیچ ارتباطی با میزان هوش کودک ندارد ،زیرا کودکان باهوش و کم هوش هردو به آن مبتلا می شوند.